Deregulacja zawodu Instruktora i Trenera

INSTRUKTOR REKREACJI RUCHOWEJ (SPORT POWSZECHNY)

Zawód instruktora rekreacji ruchowej, przestał być regulowany od 16 października 2010 r. tj. od wejścia w życie ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 1133 z późn. zm.). Od tego dnia nie istnieją przepisy dotyczące zasad, warunków i trybu uzyskiwania uprawnień instruktora rekreacji ruchowej oraz przepisy określające, do czego uprawniony jest instruktor rekreacji ruchowej. O zatrudnieniu danej osoby w charakterze instruktora rekreacji ruchowej decyduje pracodawca i jest to jego samodzielna, suwerenna decyzja.

Sprawa ta dotyczy sportu powszechnego.

Nie ma żadnych warunków określających zasady prowadzenia szkoleń, kadry szkoleniowej i wydawanych po nich zaświadczeń, certyfikatów, dyplomów. Pracodawca może uznawać dokumenty wydawane przez podmiot szkolący instruktorów o nazwie X a nie uznawać dokumentów wydanych przez podmiot Y, lub zatrudnić osobę, która nie ma żadnego dokumentu potwierdzającego wiedzę i umiejętności do prowadzenia zajęć (zatrudnia w tym wypadku wyłącznie na podstawie własnej oceny kandydata).

INSTRUKTOR I TRENER SPORTU (SPORT WYCZYNOWY)

Zawody instruktora sportu i trenera sportu nie są regulowane od 23 sierpnia 2013 r. tj. od wejścia w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz.U. z 2013 r., poz. 829).  Od tego czasu możemy mówić de facto nie o uprawnieniach instruktora sportu lub trenera sportu, a o zatrudnieniu w charakterze instruktora lub trenera sportu. Sprawa ta dotyczy sportu wyczynowego.

Zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (art. 41) zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w związku sportowym oraz w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez polski związek sportowy może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu w rozumieniu ustawy. W charakterze trenera lub instruktora sportu może zostać zatrudniona osoba, która: 

• ukończyła 18 lat,
• posiada co najmniej średnie wykształcenie, posiada wiedze, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu, nie była karana za określony rodzaj przestępstw. O tym, czy dana osoba posiada wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu decyduje pracodawca (związek sportowy) na podstawie ustalonych przez siebie kryteriów. 
• Nie regulują tego przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Nie istnieją żadne przepisy określające zasady, warunki i tryb uzyskiwania uprawnień trenera i instruktora sportu oraz określające dokumenty potwierdzające te uprawnienia.

Nie ma żadnych prawnych warunków określających zasady prowadzenia szkoleń, kadry szkoleniowej i wydawanych po nich zaświadczeń, certyfikatów, dyplomów. Związki sportowe mogą ustalić dla klubów w nich zrzeszonych i uczestniczących w rywalizacji sportowej organizowanej przez związek, listę podmiotów szkolących instruktorów i trenerów sportu, których dokumenty potwierdzające ukończenie kursu, powinny być honorowane
przy zatrudnianiu w charakterze instruktora lub trenera sportu.

UZNAWALNOŚC DOKUMENTÓW WYDANYCH ZA GRANICĄ

Od 2013 r. nie przeprowadza się już prawnej procedury uznawania zagranicznych dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień do prowadzenia zajęć w sporcie jako trener lub instruktor (zarówno z krajów UE jak i pozostałych krajów świata). O zatrudnieniu takiej osoby decyduje wyłącznie pracodawca.

DUPLIKATY LEGITYMACJI I DYPLOMÓW

Od czasu deregulacji zawodów instruktora rekreacji ruchowej, instruktora sportu, trenera sportu, Ministerstwo Sportu i Turystyki nie ma podstaw prawnych do wydawania duplikatów ww. dokumentów ani wydawania zaświadczeń, że dana osoba nabyła ww. uprawnienia. Zgodnie z przepisami RODO, ministerstwo może posługiwać się dokumentacją archiwalną dotyczącą nadanych przed deregulacją uprawnień instruktorskich i trenerskich, wyłącznie na żądanie organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości.

Osoby, które utraciły ww. dokumenty, mogą wystąpić do podmiotów w których kończyły szkolenia na ww. uprawnienia, by wydały im zaświadczenia o ukończeniu kursów. Z tymi zaświadczeniami można ubiegać się o zatrudnienie u danego pracodawcy. Pracodawca, od czasu deregulacji zawodów, wyłącznie na podstawie własnych kryteriów (z wyłączeniem ograniczeń ustanowionych w art. 41 ustawy o sporcie) decyduje,
czy daną osobę zatrudni.